قیدار شهر جد پیامبراسلام

مختصری از زندگی نامه حضرت آمنه

در سرزمین مکه در خاندان عبد مناف، دختری پاک از خانواده متوسط می‌زیست که آثار پاکی و درخشندگی در همان دوران کودکی و جوانی از چهره معصومش دیده می شد. هیچ کس نمی دانست او لیاقت آن را می یابد که مادر بزرگترین انسان جهان خلقت، یعنی حضرت محمد (ص) گردد. پدر آمنه، یعنی وهب، بزرگ بنی زهره و جدش عبدمناف بن زهره است که همردیف پسر عمویش، «عبدمناف بن قصی» می باشد و به جهت احترام، «مُنافَین» یعنی دو نفر مناف نام خوانده می شوند. جده پدرش «عاتکه»، دختر  اوقص بن مره بن هلال السلیمه، یکی از عواتک سه گانه ای که پیامبر (ص) به آن افتخار کرده و فرموده است: «اَنَابنُ العَواتِک مِن سَلیم». اجداد مادر آمنه از نظر ریشه و اصالت، کمتر از اجداد پدری وی نیستند، زیرا مادرش مر?، دختر عبدالعزی است. جده مادری وی، ام حبیب دختر اسد بن عبدالعزی بن قصی می باشد. حضرت آمنه، مادر پیامبر اسلام (ص) به روایتی 76 سال پیش از هجرت در مکه مکرمه دیده به جهان گشود. آمنه در خاندان اصیل و ریشه داری، پای به عرصه وجود گذارد، تا نقش عظیمش را به عنوان مادری تاریخی ایفا نماید. عزت و احترام دو مناف در او جمع گردید تا جایی که پیامبر اکرم (ص) به این نسبت خود در حدیثی (که از ابن عباس روایت شده است) مباهات نموده، می فرماید: خداوند مرا از پشتهای خالص به ارحام پاک منتقل کرد و به شاخه هایی تقسیم شد، که من در بهترین آنها قرار گرفتم. دوران کودکی آمنه در بهترین محیط آغاز شد. از اصالت نسبت و شخصیتی والا برخوردار بود و این تا بدان حد بود که اصالت و عظمتش در میان مردم شریف مکه جلوه خاصی داشت. او گل سر سبد قریش و دختر سرور بنی زهره بود. آن چنان در زیر پوشش حجاب از دید مردم پنهان و ایمن از ابتذال بود که راویان نتوانسته اند زیبایی چهره اش را بیان کنند و جرأت آن را نداشته اند که چهره اش را ترسیم نمایند. حتی مورخان موفق نشده اند اوصافش را بنویسند؛ ولی گفته اند به هنگام کابین بستن وی با عبدالله بن عبدالمطلب، از لحاظ نسبت و شخصیت، برترین دختر قریش بود. آمنه در میان همسالان دوره کودکی و نوجوانی قریشی اش، عبدالله را بهتر از همه می شناخت؛ زیرا خاندان هاشمی نسبت به آل زهره از همه نزدیکتر بودند. در نهایت؛ آمنه با عبدالله یکی از فرزندان عبدالمطلب ازدواج کرد. عبدالله جوانی خوش سیما، خوش اخلاق و بی نظیر بود، بخصوص وقتی که نور نبوت در صلبش قرار گرفت، درخشندگی مخصوصی بر پیشانی او دیده می شد. افزون بر آن، عبدالله، از یک سو پدری چون عبدالمطلب داشت، که امر مکه بود و چنان عظمت و شکوهی در قوم خود داشت که هیچ یک از آباء و اجداد وی بدان حد نرسیده بودند و تنها شخصیت محبوب قبیله خود بوده است. از سوی دیگر مادرش، فاطمه دختر عمروبن عائد مخزومی، از خاندان اصیل قریش بود که برای عبدالمطلب دو فرزند دیگر نیز به دنیا آورد به نام های زیبر و ابوطالب (که امام علی (ع) و جعفر طیار از نوه های همان فاطمه هستند) و پس از آن دو نفر، عبدالله، پدر پیامبر (ص) را به دنیا آورد. سرانجام، آمنه به خانه عبدالله آمد، و از این پدر و مادر پاک و شجاع، فرزندی به دنیا آمد که برترین انسان و بهترین موجودات جهان است. این فرزند، محمد (ص) نام داشت. آری، آمنه یک زن بود و لیاقت آن را یافت که مادر حضرت محمد (ص) گردد. نوشته اند که از این پدر و مادر، تنها همین فرزند به دنیا آمد و حضرت محمد (ص) برادر و خواهر نسبی نداشت و بنابر قول مشهور، در هنگام فوت آمنه، پیامبر (ص) شش ساله بود. آمنه (که برای دیدار از خویشان خود از مکه به مدینه رفته بود) هنگام بازگشت، در روستای ابواء (در بین مکه و مدینه قرار گرفته) از دنیا رفت و مرقد شریفش در همان جا می باشد.